Net een nieuwe baan en dan zwanger worden. Dieuwkes vriendin C. voelt zich niet schuldig: ‘Kom op: ik ben 34 en heb een kind van 1,5, dan snap je toch wel dat je een risicogevalletje aanneemt?'
Vriendin C. was niet zo happy meer in haar baan. Ze twijfelde of ze elders moest gaan solliciteren. Maar nog voor ze de knoop had doorgehakt, bleek ze zwanger. Haar niet zo spannende baan bleek prima om zwangerend door te komen en ook heel geschikt om na haar ouderschapsverlof weer op te pakken. Maar eenmaal terug op volle kracht, was die baan nog steeds niet bevredigend. Tijd dus voor iets anders.
Na afloop van een redelijk lange opzegtermijn en een beduidend kortere proeftijd, had vriendin C. niet alleen een heel leuke nieuwe baan. Ze had ook heel leuk nieuws. Ze was weer zwanger! ‘Oei, dat vond je werkgever zeker niet zo leuk', zei ik. ‘Nou, ik heb nog getwijfeld of ik zou zeggen dat we bezig waren, maar ja, je weet nooit of je zwanger wordt en ze vroegen niks en ik dacht: kom op, ik ben 34 en heb een kind van anderhalf, dan snap je toch wel dat je een risicogevalletje aanneemt?'
Die zin galmt sindsdien vaak door mijn hoofd. Er is van alles op op- en aan te merken. Een potentiële werkgever mag tijdens de sollicitatie helemaal niet vragen of je een kinderwens hebt. Het gaat hem/haar niets aan en dergelijke informatie mag niet gebruikt worden bij de beoordeling of je de meest geschikte kandidaat bent. En een risicogevalletje? Ben je een risicogevalletje als je een kind hebt? Ben je dan géén risicogevalletje als je geen kinderen hebt? Of zijn vrouwen misschien sowieso risicogevalletjes?
Als recruiter sprak ik eens een dame die overduidelijk een Risicogeval was. Niet 34, nee: 36 zelfs. Kinderloos, maar wel getrouwd. Ze wilde een stap omhoog, het liefst bij een andere werkgever. Ik zal nooit vergeten hoe ze me aankeek en zei : ‘Je mag me er niet naar vragen, maar ik wil het duidelijk zeggen: IK WIL GEEN KINDEREN! ECHT NIET.' We hebben moeite moeten doen, zij heeft moeite moeten doen om die stap omhoog te maken. Meer dan eens hoorde ik een bedrijf zeggen dat het liever geen vrouwen in de vruchtbare leeftijdscategorie aannam.
Natuurlijk weet ik hoe kostbaar je bent voor een bedrijf als je zwanger bent. Je legt je werk een tijd doorbetaald neer, je moet vervangen worden (als dat kan) of een collega moet al jouw werk er tijdelijk ‘even bijdoen'. En als je terugkomt, moet je er weer helemaal inkomen. Een beetje zwangerschaps- en ouderschapsverlof kost meer tijd dan een korte sabbatical of een re-integratie na - laten we zeggen - een auto-ongeluk. Het duurt echt wel even voor je weer op volle snelheid vooraan in de troepen draaft.
Ben je dus een risicogeval als je een kind hebt? En moet je dat melden aan een (potentiële) nieuwe baas? Of moet de beste man of vrouw zelf maar conclusies trekken - die dus onjuist kunnen zijn en andere vrouwen benadelen die helemaal niet zoiets banaals als voortplantingsdrift hebben?
Ik vind het lastig. Zeker nu ik zelf een heel dure kracht ben met een nieuwe baan in New Delhi, aan de andere kant van de wereld - en net zwanger van de tweede
Lees hier het artikel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vruchtbare vrouwen kunnen voor de werkgever een risico zijn, maar dit hoeft niet altijd. Sommige vrouwen willen geen kinderen. De vrouwen die het wel willen, moeten ze respecteren. Ik vind niet dat je vrouwen niet kan aannemen omdat ze misschien kinderen krijgen.
BeantwoordenVerwijderenEn daarnaast kost het de werkgever geen vol bedrag als er iemand met zwangerschap verlof gaat. Zwangerschapsverlof wordt namelijk betaald door het UWV, daar betaal je o.a. de belasting voor. Het kost de werkgever tijdens de zwangerschap dus niks, en kan het bedrijf eventueel iemand tijdelijk betalen om het werk over te nemen.
Ik vind het wederom merkwaardig dat vrouwen tijdens een sollicitatieprocedure benadeeld (kunnen) worden. Dit simpelweg omdat zij de leeftijd hebben waarop de meeste vrouwen aan kinderen beginnen. Ik begrijp wel dat werkgevers bij een sollicitatieprocedure liever het risico niet nemen om iemand aan te nemen die binnen een korte tijd zwanger kan zijn. Echter de regeling wordt uitgevoerd door het UWV en betaald uit de algemene middelen. Het is dus net wat Nikki aangeeft, de werkgever hoeft geen extra loonkosten te betalen aan de zwangere werkneemster. Wat wel een heikel punt voor de werkgever kan opleveren is wanneer de werkneemster part-time wil gaan werken. De werkgever moet met hele goede aantoonbare argumenten komen om een verzoek om parttime te werken af te wijzen. Dit vraagt dus aanpassingsvermogen van de werkgever.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt het niet maken om vrouwen die een kinderwens hebben te melden dat ze geen kans maken op doorgroei of bij een sollicitatie hierdoor de baan niet krijgen. Je weet als werkgever dat vrouwen kinderen kunnen krijgen of ze nu 18 zijn of 38 bij iedere vrouw tikt de klok anders. Dus je kunt er al niet vanuit gaan dat een vrouw van de leeftijd 34 kinderen wil.
BeantwoordenVerwijderenHet is biologisch bepaald dat vrouwen kinderen krijgen en niet de mannen. Wij vrouwen kunnen hier dus niks aan doen. Kinderen krijg je ook samen het dus niet de keus van alleen de vrouw. Waarom moet dan alleen de vrouw hier voor 'gestraft' worden. Mannen kunnen ook met ouderschap verlof. En tegenwoordig is de verzorging van de kinderen ook een klus wat ouders samen doen. Ipv dat de vrouw minder gaan werken gaan ze samen minder werken.
Dus waarom wordt een vrouw bij een sollicitatie afgerekend op het feit dat ze eventueel kinder wil en de mannen niet?
En wat ik nog was vergeten is dat doordat werkgevers aangeven dat er voor zwangere vrouwen of vrouwen die kinderen willen geen doorgroeimogelijkheden zijn deze vrouwen ook geen ontwikkeling meer door maken. Dit werkt niet goed voor de repuatie van het bedrijf (hoe zullen mensen over je bedrijf praten als ze horen dat vrouwen met een kinderwens 'gediscrimineerd' worden?) Maar zo krijg dus gedemotiveerd personeel wat ook weer niet goed is voor de sfeer van het bedrijf.
BeantwoordenVerwijderen